Ebu Hanife, şehadet anının gelip çattığını anlayınca uzandığı yerden başını hafifçe kaldırdı. Yaşlı gözlerle ona bakan dostlarına gülümsedi . Hiçbir acı çekmiyormuş gibi son derece rahat ve okşayıcı bir sesle:

- Beni, gasp edilmemiş bir toprak parçasına gömün! diye fısıldadı. Sonra ellerini göğsünün üzerinde kenetledi. Gözlerini kapattı. Kuru dudaklarıyla birkaç kez Kelime-i Tevhid`i mırıldandı.

Derin bir soluk aldı ve göğsünün üzerinde kenetledi. Gözlerini kapattı. Kuru dudaklarıyla birkaç kez Kelime-i Tevhid`i mırıldandı.

Derin bir soluk aldı ve göğsünün üzerinde kenetlenen elleri yavaşça açılıp yanlarına düştü. Ölümüne Gülümseyen Adam, ilmini makam ve paraya satmayan bir alimin, Ebu Hanife`nin izzetli mücadelesini anlatır.

Şahadetle noktalanan onurlu bir hayatın romanıdır Ölümüne Gülümseyen Adam.