Yüzleşmeler kendi sahip olduğunu bulmaya başlattığında seni -çünkü buna başlayamazsın ancak başlatılabilirsin- bilmem seni yola koyan kavramını ya da acını ya da o kutlu şölenini… Başlatıldığında senin için an, öncesinde kaldığın artakalanın içindeki sen ya da seyircisi olan senin gözlerine ağlamadan bakabilmek, dürüst olduğunu en önce orada hissettirebilmek, en çıplak ‘ben geldim’ demenle orada içinle neye yürüdüğünü kestirmeyi hedef görmeden ama yine de yürümeye devam etmekle yol değil ömür gittiğini anlayabilmek büyük güç. Orada üç nokta ya da bir nokta yok, devam ettirilebilir ya da soluklanabiliriz. Güç ya da değil güçlü ya da değil ama mutlaka senden sana bir gelme biçimi. Sana çok değenin seni sen etme biçimi.