"Noğmal, Sığadanlığın, Favksızlığın, Bayağılığın, teslimiyetçiliğin Baş Mimağıdığ. Noğmalin İçinde Değişim tohumlağı Yoktuğ. Noğmal İnsanlağ Süğü Peşine Takılıp giden Koyunlağdan Fağksızdığ. Tek Düze Bi Yaşamdığ. sıkıcıdığ Yani. Dahası İnsanoğlunun Hiç De Yüksek Olmayan oğtalaması Tağafından İdame Ettiğilmek İstenen Boktan Biğ şeydiğ. çaktın Mı?"

Noğmal, mutedil ve dengeli bir hayat sürdüren sıradan bir aileyi anlatıyor. Hayat gailelerini, küçük takıntıları, emelleri, telaşları, hesapları, bahaneleri ve gevezeliklerini resmediyor. Mahallesi var, komşuları, esnafları, hoşu beşi... Buraya kadar her şey noğmal. Annesi Sabia’ya göre efendi, babası İlhan’a göre salak, ablası Duygu’ya göre saf olan Bahadır da var ama onun hikâyesi başka...

Uğur Mıstaçoğlu, ağdalı saadet masallarına nanik yapabilen, neşeli ve curcunalı kalabilen, koyu bir hikâyeye maharetle lezzet katabilen yeni bir dil ustası.

Noğmal, normali diline dolayan zarf ve muhteva...