Nurhan ALBAYRAK ismini şiir`le birlikte düşündüğüm zaman aklımda kalan en belirgin özelliği bir başkaldırının, bir haykırışın, ``ben kaybetmedim`` diyen bir yüreğin kendini Şiir`sel ifade gayretidir. Yaşamın olumsuz sunumlarını bir şekilde kendi lehine dönüştüren, kendini adeta yoktan var eden   `` Sanki hiç yaşamamış gibi ölen`` emsali kimliklerden  ayrı bir portre çizen,kimi mısralarında asilleşen ve en çok da sevilmemişliğine inat sevgisini haykıran eli öpülesi bir kadın Nurhan ALBAYRAK ... Şiir yürekli bir anne, bir sevgili, bir Şair... Nurhan ALBAYRAK  Şiir`ini okurken dilimin ne kadar yalın, ifadelerinin ne kadar içten olduğunu görüyoruz . En önemlisi  de bundan sonra susmayacağını anlıyoruz. Şiir yolculuğunda kat etmesi gereken çok yol olduğunu kendisi de çok iyi biliyor ve buna da inanıyor. Şahsım adına ben de kendisine içtenlikle inanıyorum. Yolun açık olsun sevgili Şair. Yolun açık olsun Nurhan ALBAYRAK. Şiir`le, sevgiyle daim ol...