Aynı zaman diliminde dünyaya gelen insanlar, çevrelerindeki bir takım sosyal, politik, ekonomik, bilimsel ve teknolojik unsurların etkisinde kalır. Maruz kalınan bu etkiler, yaklaşık 15-20 yıllık dönemlerde farklılaşan ve belirli karakteristik özelliklere sahip nesillerin oluşmasına zemin hazırlar. Nesiller, 20. yüzyıldan günümüze “Sessiz nesil”, “Bebek patlaması nesli”, “X”, “Y”, “Z”, “Alfa” nesli gibi ifadelerin yanı sıra “Milenyum”, “Ben nesli” ve “İ nesli” olarak da isimlendirilmişlerdir.
Din eğitiminin muhatapları ve bu eğitimi veren din eğitimcileri de doğdukları tarih itibariyle ilgili oldukları neslin karakteristik özelliklerine göre yaşam sürmektedirler. Farklı nesillerden olan bireylerin etkileşime girdiği din eğitimi süreci, aynı zamanda bir iletişim süreci olarak da nitelendirilebilir. Söz konusu iletişim sürecinin belirli bir plan ve program dâhilinde yürütülmesi ise din eğitimi programlarıyla mümkün kılınabilir. İşte bu çalışmada bir yandan nesiller arası farklılaşma olgusu çeşitli yönleriyle ele alınırken diğer taraftan din eğitimi üzerinde belirleyici tesiri olan iletişim ve eğitim programları hakkında açıklayıcı bilgiler verilmektedir. Elde edilen verilerden hareketle din eğitiminde verimliliği artırma adına sekiz basamaktan oluşan bir model önerilmektedir.