“Nergiza Lam ü Elife” ya M. Zahir Ertekin ji Weşann LiseDerket

Helbestvaneku weke pireke navbera kevneşop ü nuhjen helbestn xwe dirse, geh li nik bajareWaneye ku derbeke mezin ji erdhejexwariye, geh di bineberfa Roboskiyede dinale;

“Berf dibare
Berf dibare bi ser me ü
Bi ser f’ln bfedi yn mirovahiy
Weke Roboski mina Zilan ü fena Helebçey…

Hin caran gazinn xwe bi ser Behraspi de dibarine ji bo Alaneliserdevketi, carina zilma ser erdnigariya xwe weke ‘ş’ebi nav dike;

“Werojekedeng ü destete bişkn
Rengete yegeş hişk bibe
Xwe bdawi nebine ey ş
Ma dengebavn keserküj qul nake guhn te?
Ji bir neke ev peyva qedim ü mizginewer
Ku ji deveqasidesadiq diweşe:
“El kufrü yedümü wezzulmü la yedümü” ”

Dilexwe weke Ciziri ji yarere vedike ü nola FeqiyeTeyran diyar bi diyar di nava rzikan de digere;

“Qulhuwella qunit wecceht, dixünim letev keft ü left
Nizanim me’neya ebcet, gelo çawa bjim ne te

Meriv pşi dibj ki me, zikreCelil dike qime
Diveku xwe bike lime, paşexwe bavje rehmet”

Geh silavekeli SeydayeAxtepi dike, geh li çola Kerbelayeli nik Huseyn e.

Ey dilo bes birje, agire‘işqedisoje
Seriyan bes bişe, bes bugvş azaran di dil

Batinexwe ger te hel ket, şün de li zahir veger
Weçaxetofana ‘işq, debibit baskn di dil”

Ji ber hindeye ku divehelbestn M. Zahir Ertekin bi hmini ü bi hestyariya Kurdewariya qedim werin xwendin ü beramberi helbesta kevneşop ü ya nuhjen were kirin.