Neoliberal ve militarist post-politika siyasalı bastırmanın `sanatı`dır. Temel amacı çatışmanın, antagonizmanın ve radikal toplumsal değişimin olmadığı bir dünya yaratmaktır. Antagonizmaya, çatışmaya ve devrimci fikirlere dair bu bilinçli körlük, post-politika ile hesaplaşmanın neden politik bir görev olması gerektiğini de açıklıyor. Eğer bugün post-politika çatışma, antagonizma ve *olay*ı görünmez kılıyorsa, devrimci politikanın yapması gereken bunları görünür kılmaktır. Dolayısıyla neoliberal ve militarist post-politikayı karakterize eden rejimler ve duygulanımlar devrimci siyasetin bittiği anlamına gelmez. O halde asıl soru, neoliberal ve militarist post-politik toplumda radikal eleştiri ve devrim bağının nasıl kurulabileceğidir.*