Gözyaşlarım kırık dökük, yıllar iç içe:
İrili ufaklı eğrili büklüm bir yol.
Bitmişti; uçurumun dibindeki sallanan o köprüye nasıl vardık, farkında bile değilim.
Düşe kalka fakat sımsıkı ikna edici korkak satırlarla.
Şimdi bir kumsalın önünde ayakları yana yana ilerliyor ve size ulaşıyor.
İnandırmak istiyor, bir yerlerde hazin bir son var mutlu biten…