Ali Ayçil, Doksan Kuşağı‘na mensup bir şair. Dergâh‘ın Türk şiirine armağan ettiği has şairlerden. Ayçil‘in Türk şiir geleneğinin görkemine yaslanarak hiçbir şairden memba almadan kurduğu şiirlerinden örnekler Naz Bitti‘de bir araya geldi. Ayçil‘in dizeleri, şairin yaşadığı çağa tanıklığının izdüşümü mahiyetinde. Şiirlerini bizzat yaşayarak ve duyarak söyleyen Ayçil, hamasetten uzak durarak ve yer yer ironiye başvurarak hayatın bütün cümbüşünü; acıyı, sevinci, sevdayı, tarihi ve güncel olanı dile getiriyor. ne etsem berabere bitmedi o yılgın maçherkes bende kalanı küçük bir sıyrık sanırsen aklıma düştükçe içim nasıl izdihamterk edilmiş bir evin ilk günü kadar ağırdüşman ki kırdan gelir, bir ikon kadar yalnızşehrin gerdanı için demet demet nergislekaç uyuşuk baharın yorduğu solgun evleryılışarak gerinir toz kaldırır sessizce