Tükendi
Yaşamak için alıp verdiği nefesiyle üflüyordu şimdiSönmeye yüz tutmuş ateşin harını…
Ne ipek döşekne kuştüyü yastık…1001 Gece Masalları’nı çoktan askıya astık…
Sadece sırtını dayayacağıve başını vuracağı sert bir kayasoğuturdu belki nârını…