Elinizde bulunan bu kitap, Türk gramerciliğinin bir eleştirisi mahiyetindedir. Gramer söz konusu olduğunda ses, şekil ve dizim gibi konularla ile ilgili bazı yapılar, bu yapıların tanımlanması, çözümlenmesi ve tasnifi hususunda izlenen farklı metodlar ve bununla bağlantılı olarak bazı karmaşık durumlar ortaya çıkmaktadır. Farklı dönemlerde ve coğrafyalarda Türkçenin gramerini konu alan eserler dikkate alındığında buradaki “karmaşık” sözcüğünün tercih edilme sebebi daha iyi anlaşılacaktır. Hattâ aynı dönem ve coğrafyaya ait gramer konulu eserlerde dahi terimler, tanımlar ve tasnifler noktasında birtakım sorun ve düzensizliklerin tespit edilebilmesi, buradaki karmaşıklığın küçümsenmeyecek düzeyde olduğunu ortaya koyar. İşte bu nedenler, bu tarz bir çalışmanın hazırlanmasını gerekli ve anlamlı kılmıştır.