Düşündüm ki başka hayatları ikinci bir ağızdan anlatmaktansa kendim gibi anlatmam daha değerliydi, ben de öyle yaptım. Yaşadığımız her olayın ardından yıkılsaydık eğer güneşi göremezdik. Ayakta kalabilenin hakkıdır zaten güneş. Hayattaki en büyük yıkımlarımızdan biri de o ilkokula ilk başladığımızda hayatın "çiçekli bahçemizin yollarında koşarken" gibi olmayışıydı. Hepimize çiçekli yollarda nasıl koşulur öğretildi. Kimsenin ilk düşene kadar taşlı yollardan haberi yoktu.