“Gönlümden geçenler mürekkep oldu aktı.

Bir göz var ki şu kalemde,
Gördüğü bir kara, bir de aktı.

Önce ben kağıda, sonra kağıt bana baktı.

Şu kalemimin her bir hamlesinde,
Sanki melekler kıyama kalktı.

Söyler imiş müşahedeler padişahı,
Nerede adalet, nerede doğru, kim haksız, kim haklı.

Her söz bir altınmış meğer,
Çünkü herkesin gönlünde bir hazine saklı...”