Bu eser iki risale içermektedir. Eserdeki her iki risale de iki ayrı hadisin şerhidir. Birincisi Efendimiz (s.a.v.)’in: “Mü’min Mü’minin aynasıdır.” hadîs-i şerifinin şerhidir. Müellif hazretleri hadîs-i şerifi kendisinden önce ele alan iki alime atıf yapmış, sonra kendisine ait külli bir bakış açısıyla hadîs-i şerifi şerh etmiştir. İkinci risalede ise tabiri caizse “Kelamın kibarı, kibarın kelamıdır.” deyiminin haklılığını ortaya koymuş ve aslında iki büyük hadis âliminin tahkiki ile lafzının ve senedinin hadis olarak kabul edilmediği bir metin üzerinde çalışmıştır. Mâna denizinden incilerin nasıl toplandığını, hadîs-i şerifi mânen tashih ederek ortaya koymuştur. Zü’l-cenâhayn bir âlim olan hazretin hem ilmî hem de tasavvufî bütünlüğe sahip olduğu her iki risaleden anlaşılmaktadır. Bu yönüyle bütün fikrin lüzumunun ne kadar büyük bir ihtiyaç olduğu her iki risalede görülecektir.