Türkçeye ilk kez tercüme edilen Mukaddes İlmin Sembolleri, René Guénon’un 1925 ile 1950 seneleri arasında kadim semboller üzerine çeşitli dergiler için kaleme aldığı makalelerinin, Guénon’un vefatından sonra Michel (Mustafa) Valsan tarafından bir araya getirilmesiyle 1962 senesinde yayımlandı. Çeşitli başlıklar altında derlenen bu 75 makale ile Guénon, genel anlamda sembolizmin mahiyetine ilişkin notlarını ve modern dünyaya dair eleştirilerini dile getirmenin yanı sıra, esasen farklı geleneklerin sembolleri arasındaki irtibata dikkat çekmekte ve sembolizm üzerine kendisinden sonra kaleme alınan birçok temel esere de öncülük etmektedir.

Sembolizm söz konusu olduğunda niçin (alenen veya gizliden gizliye) düşmanca bir tavırla karşılaşıyoruz? Çünkü sembolizm modern zihinlerin elbette bütünüyle yabancılaştıkları bir ifade bi imidir ve insan anlamadığı şeye doğal olarak kuşkuyla yaklaşır. Sembolizm, yüksek düzeyli dinî ve metafizik hakikatlerin, yani modern aklın itelediği veya ihmal ettiği şeylerin öğrenilmesi için en uygun araçtır. Sembolizm, usçuluğun tam karşıtıdır ve sembolizme düşman olanlar da, kimileri bunun farkında olmasa dahi, hakiki usçulardır. Bizim kanaatimize gelince, eğer sembolizm bugün anlaşılmıyorsa, biz bunu sembolizmde ısrarcı olmak için fazladan bir sebep olarak görüyoruz. Bu bakımdan geleneksel sembollerin hakiki anlamlarını mümkün olduğunca eksiksiz biçimde şerh etmek, bu sembolleri birtakım dokunaklı ve teşvik edici vaazların konusu yapmak yerine (çünkü zaten bu tür vaazlar için sembolizm bütünüyle gereksizdir), onlara entelektüel/irfani düzeylerini geri kazandırmakta ısrarcı olmak gerekir.