"Ben en çok burada ben oluyordum. Zaten önemli olan da buydu, insan benliğindeki beni keşfedebildiği ölçüde özgürdü. Ve orada yaşamaya layıktı. İster yaşlı ister genç, belki mutlu belki harap..."

Hayatın türlü hengamesine aldırmadan doğru bildiği yola revan olan seyyah bilgeliğiyle yakınımızda olup da farkında olamadığımız yaşanmışlıklara dikkatimizi çeken samimi, sıcak insanlar... Sonbaharın kahverengiye meyilli serinliği, yazın sarı sıcağı, tandırlardan çıkan ekmeğin doğallığıyla bir solukta okuyacağınız hikayelerden oluşuyor Muhayyile...

-Musa Avcı