Bediüzzaman Said Nursî’nin 1911 yılında kaleme aldığı nadide eserlerinden biridir. Eser, aslında Üstad’ın da belirttiği gibi İşaratü’l-İ’caz tefsirinin bir girişi ve mukaddimesi olarak kaleme alınmıştır. Türkçe Muhakemat veya Saykalü’l-İslâmiyet olarak yayınlanan eserin Arapçası da yine aynı yıllarda (1911-1912) Reçetetü’l-Ulema veya Reçetetü’l-Havas olarak neşredilmiştir.
 Üstad, bu kitabına Reçetetü’l-Ulema (Alimler için tıbbî reçete) adını koyarken özellikle çağdaşı bulunan alimlerin, kitabın muhtevasını teşkil eden konuları dikkatli bir şekilde okumaları gerektiğine işaret etmiş oluyor.