Uzun zamandır içimde var olduğunu düşündüğüm tüm duygularımla savaş halindeyim sanki. Neye, kime karşı duyduğumu bile bilmediğim buruk bir özlem taşıyorum. Öyle sancılı geçiyor ki bazı geceleri uyumakta zorluk çekiyorum. Sonbahara aşıkken ilkbaharı dört gözle bekler oluyorum. Geçen hafta sonuna kadar en sevdiğim yemeği anımsayamadığımı dile getirmek istiyorum. Bir çocuk, bir de yetişkin olabilir miyim aynı anda? Bilemiyorum. Doğrusu içimin benden istediği şeyin tam olarak da bu olduğunu düşünüyorum. İki ayrı kimliği tek bir bedende yaşayabilecek olmama inandırılmış gibiyim. Kimi zaman bunu sorgusuzca kabul edecek oluyorum. Aklımın başıma gelmesini bekliyor, hareketlerime de aynı hızda çeki düzen veriyorum. Bana neler oluyor böyle? Doğuyor muyum yoksa ölüyor muyum?