Yaşam, dalgalı deniz gibidir.

Hepimiz kendi dalgalarımızın kaptanlarıyız.

Kitapta yer alan iki çocuğun geçmişleri her ne kadar birbirlerinden farklı izler taşısa da, hayatlarına vurulan darbeler hep birbiriyle benzerdi.

İnsan kendisine benzeyeni, kendisine yakın hissedeni "ev" gibi görürdü. Evet, gerçekten de bir insan bir insanın evi olabilirdi..

Ufak yaşlarına rağmen her zaman umudu ve bitmeyen hayat sevgilerini omuzlarında taşıyan iki kardeş, çoğu zaman amansız sıkıntılar

ve hayal kırıklıklarıyla karşılaşsalar da birbirlerine umudu ve sevgiyi aşılamayı hiçbir zaman bırakmıyorlar.