Su an göz göze oldugunuz bu kitap kendisinden önce yazilmis her seyle tartismaktadir. Bu kitap açtigi yeni kulvar "teorik roman" türünde yazilmis ilk kitaptir. Daha da tehlikelisi dili kullanarak dili reddetmeye çalisir.Yalnizca anlam yaratanlar, anlami arama ve ondan sikâyet etme hakkina sahiptir.Evrensel tek sorun Ben`dir.Dünyamiz insan yasamina elverisli degildir. Seyler onu dizayn ederek daha uyumlu yapmaya çalisir. Çok geçmeden ya da ancak ölürken anlayabilecegimiz tek bir sey vardir; dünya Ben`i kendine uydurmustur; hayatta kalmak için onun kosullarina göre yasamis ve her türlü zorlamayla isleyise ayak uydurarak tüm bir oxymoron altinda erimisimdir. Ben artik Biz`dir. Tipki her sey gibi yabanci gözüken dünya, bir gezegen olmanin disinda onun içinde yer almamiz için yer açmistir bizlere kendinde yasamamiz için kendini kazdirmistir, bir tür retorikle ondan baska herhangi bir yerde yasamayacagimiza ikna etmis; ne baska bir yer aramamiza ne de kendi istegimizle ölmemize müsaade etmistir ve Ben nasil Biz olduysa, birkaç diyalektik sonra da Dünya, Dünyamiz`dir artik. Hep beraber Sey`lerin arasinda yer almamizin tek nedeni henüz cevaplanamamis bir zorunluluksa eger ve Sey`lerden baska, her seferinde hiç ihtiyacimiz olmayan seyleri ariyorsak bir insanda, bizi birbirimize baglayan; o çok gerildiginde hepimizi yok edecek iplerden bahsetmek mümkün degildir çünkü ipler mükemmel yogunlukla gerilip kaslarimiz üzerine derin baskiyi yaptiginda bile onlari gevsetmek yerine bir uzvumuzu kaybetmeyi tercih ederiz çünkü. Ne dünya için hiçbir sey ne de hiçbir sey için dünya ideal degildir. Ve Biz olamayan Ben tüm anlamda yanlissa polemik için su soruyu sormalidir Biz`lere: Neden en duyarsiz oldugumuz sey yani basimizda çekilen acidir?