Futbol sahasında güzel bir hareket gördüğümüzde söylediğimiz bir söz vardır: “Şiir gibi”...
Demek ki şiir, gündelik hayatımızda gördüğümüz, yaşadığımız güzel bir anın başına koyduğumuz “taç”dır. Mehmet Öncel Koç şiirlerini değerlendirmemi istediğimde “Ben edebiyatçı değilim” diyerek topu taca atabilirdim... Ama bu kolaycılık olurdu. Çünkü bir postacının ünlü şair Neruda’ya dediği gibi “Şiir yazanın değil, ihtiyacı olanındır”...
Edebiyat sınavında sorulan “Şair burada ne demek istemiş? Sorusu yerine, “Ben bu şiirin neresindeyim?” düşüncesiyle okudum, sevgili Mehmet’in şiirlerini... Ve hayatıma dair pek çok sevinç ve hüzün buldum. Duygu dünyamın çekmeceleri içinden birbirinden değerli hatıralar yeniden karıştı hayatıma... Postacı haklı, şiir yazanın değil, ihtiyacı olanınmış.
Teşekkürler Mehmet Öncel Koç, duygu ve düşünce dünyamıza tuttuğun bu güzel ayna için teşekkürler...