Descartes, Spinoza, Leibniz, Locke, Berkeley ve Hume’un epistemolojileri üzerine çok şey söylenmiştir ve söylenmeye de devam edecektir. Onlar insan ruhuna/zihnine farklı yetiler atfetme konusunda hemfikir olsalar da, bilme söz konusu olduğunda hangisinin aslî ve belirleyici kaynak olduğu, hangisinin diğerine indirgenmesi gerektiği konusunda anlaşamazlar. Bu kitapta Descartes, Spinoza, Leibniz, Locke, Berkeley ve Hume’un doğrudan doğruya bilginin kaynak ve sınırlarını nasıl belirledikleri meselesini ele alıyoruz. Bu doğrultuda kitabı üç bölüme ayırdık. Birinci bölümde sözü edilen filozofların içinde bulundaki çağdaki bilimsel çalışmalara yer verdik ve nasıl bir çağın tanıkları olduklarını tasvir etmeye çalıştık. İlk bölümle bağlantılı olmak üzere ikinci bölümde, filozofların bilgi teorilerini inşa ederken nasıl bir yöntem benimsediklerini ele aldık. Üçüncü ve son bölümde ise her bir filozofun, insanın bilme faaliyetinin kökeni ile sınırlarını nasıl tespit ettiğini ve bu tespite binaen de bilgi teorisini nasıl inşa ettiğini irdeledik.