Sosyal ve siyasi alanda yer bulamayan kadına, ideal sahne ve mükemmel bir eş olarak işlevsel tanımalamalar yapılmıştır. Kadının bireyselliğinin göz ardı edilmesi, aynı zamanda çocuk doğurma gibi potansiyelinde var olan üretme gücünün kullanmak istemesi kapasitesinin eksikliği ve biyolojik unsurlarının yetersizliği öne sürülerek engellemeye çalışılmıştır. En önemli sorun ise bu yorumların, dinin kendisine atfedilmesidir.