Güneşin sarsıcı sıcağı, ayın süssüz serinliği ve çığ gibi kopan bir heyelanda saklı güzellik… Zeynep Kurada’nın bu üçlemesi, Mitra, Hivda ve Lavin, şiirle işlenmiş bir varoluş dengesini aralıyor. Mitra güneş ışığıyla yanık bir tutkunun izini sürerken, Hivda ayın gölgelerinde saklanan sessizliğin ve huzurun dili oluyor. Lavin ise bu iki kutbun keskin kavşağında, doğanın hem yıkıcı hem de yaratıcı gücüyle var olan bir güzelliği müjdeliyor.
Her biri bir diğerini tamamlayan bu isimler, şairin kelimelerinde bir teslise dönüşürken, aşkın yalın gerçekliğiyle doğa arasındaki ince çizgiyi sorguluyor. Işıkla gölge, sessizlikle çığlık, yıkımla yaratıcılık arasındaki dengenin peşinde, her dizede yeniden kurulan bir dünyanın şiirsel yankılarıyla karşılaşıyorsunuz.
Kelimelerle dokunan bir miras. Bir ağıt, bir dua, bir direniş. Yalnızlığın, bekleyişin ve umudun fısıltıları. Mitra, şairin insan ruhunun en derin katmanlarına dokunduğu, duyguların ve doğanın iç içe geçtiği, yıkım ve güzelliğin birbirini beslediği bütüncül bir yolculuk. Bu kitap, sözün ötesinde bir arayış, bir varoluş çağrısı.
Mitra, yalnızca bir isim değil, gidenleri geri çağıran, unutulmaya direnen ve şiirin sığındığı bir zaman perdesi…