İÖ 52 yılı Nisan ayı başında,Marcus Tullius Cicero,Forum`da siyasi müttefiki ve yakın dostu Titus Annius Milo`yu,rakibi ve düşmanı P.Clodius`u öldürmekle yargılandığı mahkemede savunur.Halkın da merakla sonucunu beklediği duruşmada koşullar savunmanın aleyhinedir,dava kaybedilir ve Mio sürgüne gönderilir.Cicero`nun deyimiyle,ünlü Yunan hatipler Demosthenes ve Lysias`ın bile o günkü koşullar altında Milo`yu kurtarmaları mümkün değildir.

Söylevi,yüzyıllar boyu örnek alınmış,en güzel konuşmalarından biri olarak değerlendirilmiştir. Cicero`nun yeniden düzenlediği söylevinde yer alan edebi sanatlar,konuşmayı güzelleştirmenin ötesine geçip,birer kanıtlama aracına dönüşmüşlerdir.Söylevdeki,değişmeceleri,söz ve anlam sanatlarını,yalnızca geçtikleri bölümlerdeki değil,konuşmanın bütünündeki işlevleri bakımından da inceleme çabasında olan bu çalışma,Aristoteles`ten Quintilianus`a Eskiçağda edebi sanatlar üzerine yapılan yorumları da okuyucularla buluşturmayı hedeflemiştir.