İsa, bu sesi duyunca dehşetle irkildi. O çok eski ayartıcının, hırsının sesiydi bu. İnsanlar bazen ona şeytan adını da veriyorlardı. Ama ansızın kalbinden gelen başka bir ses onu yatıştırdı: İnsan yalnız ekmekle değil, tanrının ağzından çıkan her sözle yaşar. Birkaç gün sonra bir rüya gördü. Kudüs`teki büyük tapınağın çatısındaydı. Aşağıda toplanmış olan büyük bir kalabalık, ellerini ona doğru uzatmıştı. Vaftizci Yahya da aralarındaydı. Birden içine sızmış olan hırsın kışkırtıcı sesini tekrar duydu: "Tanrının oğluysan, kendini buradan aşağı at! Tanrı senin için meleklerine buyruk verecek. Ayakların bir taşa çarpmasın diye seni ellerinin üzerinde taşıyacaklar!" Ama yüreğinin sesi bir kurtarıcı gibi yetişti: "Tanrını sınayamayacaksın!"