Çiqas dixwazin dijitiya zimane kurdi dikin bişa bikin!

Çiqas dixwazin ji zimane kurdi re "çi tişteki sosret, çi zimaneki bi laneti ü naye femkirini!" dibejin bila bibejin!

Bi eşkence ü zulmek tund, çiqas inkar kirin bi jiyana xwe me dit. Ji bo zimane Kurdi tund u tiji xernexwazi u şer kirin. Le me dit ku lawe kurda di zindan u seqeme de, di koçberi u derbederiye de, di ciheki izbe u şikefteki tari de, di dibistan an birçeki de, di hucre an kehveyeki de, bi zikek ter yeki birçibe ji di her firsende penisiva xwe derxistin, lenisiva xwe li ber xwe raxistin u bi zimane xwe, bi zimane bav u kalanen xwe, bi zimane dayik u dayikpiren xwe her nivisin. Dem hat ev nivisana lewaz man, dem bu ji wan nivisan berhemen zerin derçun. Yekemcar ev berhemen zerin helbest bun, yekemcar destan u çirok bun. Carcaran ji dirok u serpehati bun. Le dema ku ev nivis bi zimane xwe ye herikbar ketin qada romane, ev ziman digeheje qada rizgariye!

Edi bi vi zimani tu tişteki nikarin bikin!

Edi zimane kurdi kefene xwe çirand u ji mirine filiti!

Ji bo ku roman ji bo ziman asta heri billind e u aso ye!

Ji bo ku roman ji bo ziman asta hünera penivse noxteya heri jorin e!

Ji bo ku roman jiyane geleki u hişmendiya zanyariye rawerde dike.

Zimane ku romana xwe hebe, diji dijayetiyen ber bi xwe şur u mertale xwe bi dest xistiye u kes nikare li ser gefan bike.

Ji Erebe Şemo, Eliye Evdilrehman, İbrahim Ahmed, Rahim Qazi, Mehmed Uzun, Abbas Abbas, Mir Qasimlo, Hesene Mete, Medeni Ferho, Lokman Polat u geleki ditir, heya roja iro bi zimane kurdi taqriben 350-400 roman afirandine. Mezher Bozan ji di ve hejmara romana kurdi de himeke u cure bi cure behrem afirandine. Ev pirtuka di deste we de ye ji ji wan berhemen heja romaneke nu ye!