Michelangelo’nun bir varış noktası olmasına vesile; çıkış noktası olan Giotto’yu “Giotto-Plastik Filozofisi” isimli kitabımızda bir seçki eşliğinde ve analojik yöntemle ele almıştık. Böylece Giotto’nun başını çektiği zincirin nasıl oluşmaya başladığını, oluşanın kısa yaşamına rağmen Masaccio tarafından nasıl kıvamlı bir hale getirildiği de “Masaccio- Plastik Olgunlaşma” isimli kitabımızda ele alınmıştır.
Ortaçağ sonrasında Giotto bir A Noktası olmuş ve bir kapı açmış, böylece bir girişe, sonrasında Masaccio ise tam bir gelişmeye neden olmuş, meselenin sonuç kısmını da bu kitapta ele alacağımız bir varış noktası olarak Michelangelo meydana getirmiştir. Burada oluşan zincirin temel özelliği, zinciri oluşturan ve arada Ghiberti, Donatello, Brunelleschi, Alberti gibi sanatçıların da devreye girerek bir diyalektiğin oluşmasına neden olmalarıdır. Giotto’nun oluşturmaya başladığı bir zinciri Michelangelo tamamlamış ve bizce sanatın tarihinde ender görülen çok önemli ve nadide bir hat böylece oluşmuştur. Bu hattı tam olarak sindiren bir kişinin klasik, modern, postmodern, vb sanat oluşumlarındaki zihinselliği ve ruhsallığı anlayamaması için hiçbir sebep yoktur.