Bu çalışmada Şîa’nın temel düşünce ve kabullerini Kur’ân’a dayandırma girişimlerinin bir örneği olan müfessir Ebû’l-Hasan Ali b. İbrâhim el-Kummî’nin (ö.329/941) kaleme aldığı Tefsîru’l-Kummî adlı eser ele alınmıştır. Kummî tefsirinin Şîa mezhebinin en eski tefsirlerinden olması, rivâyet tefsirleri içerisinde önemli bir yer işgal etmesi, tefsirin tamamen mezhebî düşünceyi ispatlamaya dönük olması ve daha önce bu tefsir üzerinde bütünsel bir çalışmanın yapılmamış olması gibi etkenler bu konunun çalışılmasında etkili olmuştur.