Evet, ben manastırdan kovuldum; çünkü ben, mezarımı kendi elimle kazamadım.

Çünkü kalbim, sürekli yalan ve iki yüzlülükten yorulmuştu. Çünkü bedenim fakir ve yoksulların mallarıyla beslenmeyi reddetti. Çünkü ruhum zulme teslim olmuş halkın bağışlarıyla zevk-ü sefa içinde yaşamayı kabul etmedi. Kovulduğum için ayrıldım; çünkü bedenim, kulübede yaşayanların elleriyle inşa ettikleri geniş odalarda artık rahat edemiyordu. Çünkü midem, yetim ve dul kadınların gözyaşlarıyla yoğrulmuş ekmeği kabul etmiyordu artık. Çünkü dilim, Başrahibin inananların malları ve bağışlarına karşılık sattığı duaları okuyamıyordu artık. Pis bir cüzam hastası gibi manastırdan atıldığım için ayrıldım; çünkü rahip ve papazların kulaklarına, onları rahip ve papaz yapan kutsal kitabın ayetlerini haykırdım.