Herkes mutlu olmak ister birilerinin isteği üzerine geldiği bu dünyada. Ama bu her zaman mümkün değilldir. Dünya kazananlar ve kaybedenlerin ringidir. Kazananlar galibiyeti, kaybedenler mücadelenin bitmesini kutlar. Hep ilham veren *kazanan* hikayeler vitrindedir. Bu hikayeler sevilir. Baştacı edilir. Ama ne kadar gerçekçi oldukları tartışılır. Çünkü geçmişte ne kadar acı varsa bugünki başarı kutsallaşır. Ama kaybedenlerin hikayeleri öyle değildir. Gerçektir! Acımasızdır! Öfkelidir! Neşeden, sevinçten, mutluluktan uzaktır. Mutluluk bizim için bir Titanik, yıllar önce battı ve bir daha asla sefer yapamayacak. Gemisini batıran kaptanlara selam olsun...

Biz kaybedenlerin dilindeki tek türkü...
Elbet bir gün...
Elbet bir gün...