Bu hikâyeler; bitmeyen bir kaynaktan geliyor: Aşk, o can elması parlayıp duruyor çağların içinden... Mevlana, aşkın eteğinde, en yanık sesle dokunuyor gönüllere.
Aşka düşenlere, aşkla var olanlara. Her bir hikâye herkesin hikâyesi. Herkes birbirine ayna... Aşkın güneşi bütün gölgeleri siliyor: İnanç, hoşgörü, şiir, akıl, şifa, geçmi ve gelecek raks ediyor: Niyaza duruyor: Bu hikâyeler; insan kadar umudun tükenmeyeceğini telkin ediyor: Mevlana aşkına, gönüller ışığı aşk ile sarhoş. Dünde, bugünde ve gelecekte... Efendimiz, Mevlana.