Mes’ûde,  Mehmed  Vecîhî’nin  Müjgân  adlı  romanının  ikinci  kısmıdır.  On beş  bölüm  ve  iki  yüz  doksan  bir sayfadan  oluşan  roman;  bencillik,  intikam, hırs ve şehvet konusu üzerine kuruludur. Romanın ana kahramanı Mes’ûde, Müjgân  Hanım  ve  Mihrî  Efendi’nin  kızıdır.  Mizaç  olarak  annesinden  çok babasına  benzeyen Mes’ûde  bir  köşkte  yaşamaktadır.  Müjgân  Hanım’ın hareketlerine  katlanamayan  baba  ve  kız  köşkü  terk ederek  yeni  hayatlarına başlarlar.  Tek  derdi  para,  şöhret  ve  hedonist  duygularla  bezenmiş  bir dünyada yaşamak  olan  Müjgân  eşi  ve  kızının  gidişini  her  ne  kadar önemsemese  de Burhân Efendi’ye  olan alâkasından  ötürü kızının köşke geri dönmesini  istemektedir.  Asıl  amacı  Burhân  Efendi’nin  oğlu  Nevzâd ile Mes’ûde’yi evlendirmek ve bu sayede Burhân Efendi’ye sahip olmaktır. Eşinin ve kızının  felaketine  sebep olan Müjgân hırsının esiri olur ve bu  durum onu kendi  felaketine  sürükler.  Roman  başkalarının  felaketine  sebep olanların  er ya  da  geç  kendi  felaketlerini  hazırlayacakları  teziyle  son  bulur.  1898  yılında kaleme  alınan “Mes’ûde“  romanı  ilk  defa  yeni  harflerle  okuyucu  karşısına çıkmaktadır.