Kalemini korkak alıştırmayan bir genç şairiçe Fatma İrem ve adım adım yıldızlara uzanmaya geliyor.
O, vefayı yaşatmak için nöbetleşe uyuyanlardan.

Perişan kalplere, kalemini ve kelamını kuşanarak sessiz sedasız merhem olanlardan.

Yolculuğuna bazen papatyalar şahit bazen ayın karanlık yüzü.

Gülüşlerimizi çalan hayata inat öp de geçsin diyecek kadar da naif.

Susalım hep birlikte ve artık şiir konuşsun. Zira çok yakında bu ismin şiirlerini yıldızlardan bize el sallarken göreceksiniz.