Bu şiirleri  torunum Mercan için yazdım. Onun doğumunun, varlığının bana düşündürdükleri, yaşadığım güçlü ve yoğun duygular... Hayat, hayatın sürekliliği, insanın bu dünyadaki yeri ve insanın insana verdiği değer... Hayatın sürekliliği ve çocuk. Yapıp ettiklerimizden kalıcı bir dize, bir söz... Ve çocuğun yeri. Onun gülüşünün içimizde açtığı çiçek. Anlam dünyamızın zenginleşmesi ve dünyanın farklılaşması, Derken bu şiirler çıktı ortaya. Şimdi sıra okurun kendi deneyimlerini bu şiirler aracılığıyla eleştiri katına çıkarmasında. 

- Metin Cengiz

Ağlıyorsun acı acı,
Sesin ne güzel ne dinç,
Sanki yaprağa duran bir ağacı,
Kökünden dalına dolaşıyor sevinç,,,
 
Anıların rengi var mıdır?
Esiyor görünmez bir koruda,
Hayat böyledir.
Düşler hayaller hep çocuklarla...