Yeni bir kelime daha duydum
Uykusuz geçen birkaç geceden sonra
Bana bunu yakıştırmış dostlarım 
O kadar şiirden, gözyaşından sonra
Teşhisi nasılda kolay koyuverdiler
Sen değilmişsin sebebi
Kafamın içinde ki bu kalabalığımın
Melankoliymiş adı hastalığımın…
Benim adını koyamadığım acılarım
Mısra aralarına sakladığım duygularım 
Hiç kapanmayan onca yaralarım
Tek kelimeye sığıyormuş aslında, yeni duydum
Sen değilmişsin aslında sebebi 
Bu sessiz karanlığımın
Melankoliymiş adı hastalığımın…
Kül tablasına sıraladığım izmaritlerim 
Yerli yersiz akan gözyaşlarım

Kadehlerde aradığım tesellilerim
Sesim duyulmasın diye sıktığım dişlerim
Akrep ile yelkovan arasında kaybolan gülüşlerim 
Göğsümü parçalarcasına çıkan off çekişlerim 
Sen değilmişsin aslında sebebi 
Yalnızlığa olan bağımlılığımın
Melankoliymiş adı hastalığımın…
Dört duvar arasına sıkışıp kalmamın
Nasılsın diyenlerden bile şüphe duymamın
Hıçkıra hıçkıra susmamın
Kalabalıklar içinde yalnız kalmamın
Herkes kahkahalar atarken, hüzünlü olmamın
Boşluğa dalıp, sigara üstüne sigara yakmamın
Sen değilmişsin aslında sebebi sevgili
Yerin 7 kat dibine batmamın
Melankoliymiş adı hastalığımın….
Değer veriyormuş gibi yapanlardan korkmamın
Yüzüme gülen sahte gözlerden uzaklaşmamın
Kendimle konuşup, kendimle ağlamamın
Günlerce gecelerce uykusuz kalmamın
Bu kadar kolay inanıp, kolay kandırılmamın
Mutluluk maskesi takıp, aslında mutsuz olmamın
Sebebi sen değilmişsin sevgili karamsarlığımın
Melankoliymiş adı hastalığımın….