vakit ki çâredir makas değiştiğinde kader
hangi sızı diner ki devrini bulmayınca
uyandırılınca mum sesin çölde bir gonca
makâm arayışında safı mahcup perdeler
sıklaştırır gölgeyi pervâneler uçunca

ne günlere kaldık ne gecelere meftûn
adını söyleseydim unutulurdu Leylâ
farkıma varsalardı akıllanırdı Mecnûn

sevip de kavuşamayanlara gelsin sıradaki dizeler
mukâvele imzalandı yalnızlığın önemine binâen
vuslat ile hasretin arasında
tüm harfler saatlerce kalbi alkışlıyordu

gör ki filmi çekiliyordu aşkın
başrolde oynamayı ayrılığa verdiler