Türk edebiyatında, Tanzimat ve Meşrutiyet dönemlerinde özellikle şiir ve tiyatro türü, sanatçıların fikirlerini halka anlatmak, bazı olay ve kişileri eleştirmek, bazı sorunlara çözüm önerileri getirmek için kullandıkları alanlardır. Tiyatro, seyredeni etkileme özelliği yüksek olduğu için gerek dramatik ya da didaktik gerekse mizahi olanlarında bu özelliğiyle hep ön planda tutulmuştur. Meşrutiyet döneminin önemli gazetecilerinden biri olan Mehmed Âsaf da yazdığı üç tiyatro eserinde toplum ve aile hayatı içerisindeki bazı durumları eleştirmiş, bunu yaparken de mizah unsurundan ve ironiden faydalanmıştır. Mehmed Âsaf’ın Beyimin Edebiyyâta Merâkı (1334), Sinirli Bey (1334) ve Sinirli Hanım [t.y.] adlı üç adet tiyatro eseri bulunmaktadır. Bu eserlerin üçü de komedi türündedir. Bu çalışmanın ilk bölümünde, yazarın söz konusu bu üç tiyatro eseri hakkında bilgi verilmiş, eserlerin incelemeleri yapılmış ve sonrasında bu üç eserin ortak yönleri belirlenmiştir. İkinci bölümde, eserlerin çeviri yazıları, son bölümde Osmanlı Türkçesi orijinal nüshaları verilmiştir. Bu çalışma yapılırken Beyimin Edebiyyâta Merâkı ve Sinirli Bey adlı eserlerin Osmanlı Türkçesi nüshaları İBB Atatürk Kitaplığı’ndan, Sinirli Hanım adlı eserinki ise Atatürk Üniversitesi Kütüphanesi Seyfettin Özege Koleksiyonu’ndan temin edilmiştir.