"Her şeyi biriktirdim; acılarımı, aşklarımı, sevinçlerimi, hasretimi... Bir gün gelecek ve ben bir çırpıda anlatıp ona, onunla yaşayacaktım. Her şeyi biriktirdim, her şeyi... Özlemimi esir alan bir kokuydu tüm derdim. Ben çocukluğumu çalan bu kokunun peşindeyim. Hiç unutmak olmadı gayem. Bilakis üstüne üstüne gittim hayatın, tıpkı küçük bir kavgada kabullenemediğim haksızlıklar gibi. Var olmak anlamlıydı benim için her şeye rağmen. Herkesin derin yaralarının olduğu bu hayatta hiç isyan etmedim. Dar hayatımın en geniş mutluluğuydu `mazot kokusu`."