ATATÜRK’ü düşününce
Bilirim ki, sözler kifayetsiz kalır; cümleler içinde
Ar sayarım, her bir hecemi.
Anlatamaz ise.
Şanını; yere göğe, yedi düvele
Bilirim ki, adını anmak bile anlamlara anlam
Küçük bir çocuğun, masum yüzünde.
Gencin den, yaşlısına.
Türk Milleti’nin, onurlu bir yaşam sürmesinde.
Türk kadınıyım!.
Şanıma şan katan, asil kanındandır.
Satırlarım, vuslata erer ise naçiz bedeninde
İşitirse yüreğin.
Bil ki tenine, nice canlar ruhumu Peyma’ndır.
Hangi, karanlık gecenin yarını kavuşmasın.
Güne güneşe
Hangi, çağda kalsak, zor da zulümde.
Fırtınalar diner, durulur sular.
ATATÜRK` ü düşününce