Mavi Dualı Kadın
Âdem ile Havva’nın oğulları,
Âdem ile Havva’nın kızlarını hep baskıladı, hep ezdi, hep aşağıladı.

Dua,  kadına en çok yakışan özellik, Mavi de renktir.
Bu yüzden Mavi Dualı Kadın dedim ben ona…

Gözler, Mavi… Yeşil… Ela… Kara… 
Kahverengi olmuş, ne fark eder?
Onlara baktıkça, mavi bir ışık akar kalbe,
Aşk sözcüğü dökülür dudaklardan,
Sonra mavi dualı kadına dönüşür,
Bütün deniz…

Daha ilk bakışta gözlerine baktım ben senin.
Milyon kere değil, ömür boyu baksam,
Yine o hüzün bulutlu gözlerine bakacağım.
O bakışta gözlerimdi bakan gözlerine,
Ama gören yüreğimdi yüreğini.
Gözlerinde yüreğini gördüm ben senin.
Dokunmak var, dokunmak var!
Yüreğimle, kalbimle, gönlümle dokundum ben sana.
Ellerimle dokunduğumda, yüreğimdi dokunan.
Ellerinden tuttuğumda kalbimdi tutan...
Sesini de yüreğimle dinledim, yüreğimle duydum.
Bu can, gözlerine yüreğiyle baktı senin yüreğiyle gördü,
Yüreğiyle duydu, yüreğiyle tuttu aşkım.
Bu sevda gözlerimin ve yüreğimin sevdası!

 
Soruyorlar neyindir bu mavi dualı kadın?
Umudumdur diyorum,
Daha ne olsun?