Zor zamanların kahramanları… 
Din öğretiminin yasak olduğu bir dönemde durumdan vazife çıkardılar. Kimse yoksa biz varız diye ortaya çıktılar. Hapislere, sürgünlere, idamla yargılanmalara rağmen vazgeçmediler.
İman, İslâm, Kur’an istikametinde yollarına devam ettiler. O günkü yönetimlerin bıraktığı boşluğu var güçleriyle doldurmaya çalıştılar. Geriye örnek hayatlar, ibretlik çabalar kaldı.
Bugün bize düşen, o yaşanmışlıkları güncellemek ve hatıralarını unutturmamaktır.
İcabında birini daha çok sevmek elbette güzeldir. Ancak metotları ayrı da olsa, hepsine saygı duymak inancımızın gereğidir. Daha da güzeli, bal arısı olmak ve her birinin özünden bir polen alarak manevi balı bereketlendirmektir.
Zira hepsi de Allah yolunun yolcularıydı.
Bütününü rahmetle anarız. Mekânları âli olsun.