Nakşbendiyye tarikatının önemli temsilcilerinden olan Mehmed Raîf Efendi, 1891 yılında İstanbul’da vefat etmiştir. Kendisi, ilim  dünyasında daha çok Şemâil-i Şerîf Tercümesi adlı eseriyle tanınmaktadır. Kaynaklarda ilmiye sınıfına mensup olduğu ve eserlerine  dâir bazı veriler dışında bilgi bulunmayan Mehmed Raîf Efendi’nin kabri, İstanbul Ümmî Sinan Dergâhı bahçesindedir.  Mehmed Raîf Efendi’nin çalışmamıza konu olan eseri Mîzânü’s-Sülûk adlı eseri, Nakşbendiyye yolunun esaslarını konu edinen kısa ve özlü bir çalışmadır. Raîf Efendi’nin bu eseri, dilinin sadeliği,
kompleks meseleleri herkesin anlayabileceği örneklerle anlatması ve Nakşbendiyye yolunun esaslarını çok sade ve kısa şekliyletakdim etmesi gibi yönleriyle dikkat çekici bir çalışmadır.