Kerbelâ, kerb û belâ ve farklı adlarla da mersiyelerde, söylentilerde ve deyişlerde yer alır. Kerb hüzün ve belâ anlamına da gelir. Kutsal mekan simgeselliğinde Kerbelâ ayrıcalıklıdır. Mutlak trajediyi simgeler.

Neciy el-Harezmî: İmam Ali, *Bir gün Resulullahın ağladığını gördüm. Neden ağlıyorsunuz? diye sordum. Resulullah: Cebrail, Hüseyin’in Fırat kenarı9nda şehit edileceğini haber verdi… Mezarının toprağını (bana koklattı) dedi
.
Muaviye, Yezid’i Peygamberin yanına götürür. Peygamber, Yezid’i görünce gözleri yaşla dolar. *Muaviye senin ehli nûr oğlun, ehl-i nardır. Var anı al git gözüm anı görmesin. Var oğlunu Şam iline ilet anda karar eylen demiştir.*