Muradiye zâviyesinde irşâd makamında seccadenişîn olan muhakkiklerin temel direği, ilim ve irfan sahiplerinin özü, Nâsıruddin Ebu.Alâ eş-Şeyh Ali Efendi en-Nakşibendî (Allah Teâlâ kendisini ulviyyet mesnedinde (makamında) dâim ve fukaraya birr ü ihsân hususunda cömert kılsın) hazretlerinin şerefli dost meclislerinden iltizam yolu ile neş mâyesi kazanır, faide ve huzur elde ederdim.

Safâ bahşeden bir günde, yine parlak ve mutlu sohbetleriyle müşerref olduğumda; İmâmü.ârifîn, kutbu.vâsılîn, eş-Şeyh Hâce Muhammed Bahâüddin Nakşibend kuddise sırruhuazîz hazretlerinin yüce menâkıb, güzide ahvâl ve makamlarını içine alan, ahvâl ve âyât nurları, kerâmet eserlerinin ziyâları ile parlayan, Enîsü-Tâlibîn ve UddetüSâlikîn isimli lâtîf eser nezd-i âlilerinde bulunduğunda şöyle buyurdular:

Bu fâideli defter (risale), Farisî lisanı ile yazılmış olup bu se-beple de perde ardında gizli ve örtülü kalmıştır. Eğer onun nezaketli ulvî lâfızları Türkçe ile açıklanarak herkese gizli kanaatleri aralansa, itibarının iki katı makbûl olacaktır

Böylece makbûl ve mümtaz bir sonuç elde edileceğini duyurarak bu tercümenin yapılmasını bu bende-i kerem-dîdelerine emir ve işaret buyurdular.

Tevfik Allahtandır. Allah bize kâfidir ve o ne güzel refîktir. Süleyman İzzî (Teşrifatî)