Kitap olarak ilk defa 1898 yılında basılan eser, kendi çağının çocuğu olan Ahmet Cemil’in hikâyesini anlatır. Yazıldığı dönemin karakteristik özelliklerini bünyesinde barındıran Ahmet Cemil’in yaşadığı hayal ve gerçek çatışması, kitabın başından sonuna kadar hissedilen bir karaltı gibidir. Halid Ziya Uşaklıgil’in üslubunun güzelliği ise bütün bu çatışmaları her sayfada daha derinden hissettirir.