Ömer Seyfettin dizisinin sekizinci kitabi olan “Mahcupluk Imtihani”nda, on hikâye bulunmaktadir.

Kitaba adini veren Mahcupluk Imtihani, Serif Hulusi tarafindan adlandirilmistir. Yazarin vefatindan kisa bir süre önce Darülbedayi’ye sundugu adi “Ihtiyar Olsam da” idi. Mahcupluk Imtihani sahne teknigine uygun tek perdelik komedidir. Yazarin gündelik hayatin içinde yasattigi iddiasiz, arif, babacan Bican Efendi tipi bu hikâyede de yasatilir. Hikâyede ayrica mizah unsuru göze çarpar.

Harem’de, 20. yüzyilin baslarindaki Türk aileleri, eski hayatin âdet ve ahlakina dair temalar üzerinde durulur.

Ant hikâyesinde yazar çocukluk yillarina siginir. Bu hikâyenin en önemli yönlerinden biri de egitim konusuna deginilmis olmasidir. Yazarin bazi hikâyeleri âdeta kurmaca degil, bilgilendirici veya ani türünden metinlermis gibi onun hayatini anlatmadigi belge olarak kullanilmistir. Bu hikâyede bu özellige rastlariz.

Yazarin sairleri tembel, mariz, hayalperest ve budala olarak niteledigi hikâyesine örnek olarak Beseriyet ve Köpek’i gösterebiliriz.
Türbe’de Balkan sehirlerindeki Türk nüfusunun oldukça azaldigini ve belirli bir süre sonra bu cografyada Türk kimliginin silindigini söyler. Balkanlar’da Türk kimliginin silinmeye basladigini mizahi bir üslupla ifade eder. Yazarin bu mizah tarafina Tavuklar ve Apandisit hikâyelerinde de rastlanilir. Tavuklar’da, Anadolu’nun ücra bir kösesinde handa geçirdigi bir günü dile getirir. Apandisit’te ise, evhamli birisi anlatilir. Yazar, bu hikâye için “fantezi” notu düsmüstür.

Busenin Iptidai Sekli’nde, insanoglunun geçirdigi duygu evrimi anlatilir. Ayrica olumsuz ve sapkin cinsellik elestirilir.

Yazarin eski âdet ve ahlakina uygun anlayisla yazdigi hikâyelerinden birine de örnek olarak Balkon’u gösterebiliriz.

Ömer Seyfettin’in Türk savas tarihinden çikardigi hikâyeleri oldukça basarilidir. Çünkü o, Türk tarihini, terimini, kahramanlarini iyi bilir. Bu hikâyelerinde yazar kahraman tipleri yaratmistir. Destani bir ruhla yazilmis millî hikâyelerine örnek olarak Forsa önde gelir.