Hayatının en güzel zamanlarını yaşayan özel çocuğa, içindeki çocuktan asla kopamayan bir genç olarak yazıyorum bu satırları. Sana bakınca bir sürü çiçek görüyorum baharda renk renk açan. Sesini duyunca cennetten bir melodi çınlıyor kulaklarımda. Sana bakınca umutlarım artıyor gelecek zamana. O uçsuz bucaksız hayallerini dinleyince inanıyorum kendi içinde kurduğun eşsiz dünyaya. Sen inandıysan olabilir diyorum her seferinde. Sen inandıysan gerçek olabilir. Belki de bu yüzden bu kitaba bir kapak yapmak gelmedi içimden. Çünkü biliyorum, benim yapacağım hiçbir kapak fotoğrafı, senin hayallerinde kurduğun renklerden daha canlı olmayacak. Bu yüzden senin için bembeyaz bıraktım ön tarafı. O rengârenk dünyana inanan bir öğretmen olarak rica ediyorum senden, okuyup bitirdikten sonra, benim için, sen çizer misin bu kitabın kapağını?