Kirpileri bilir misiniz?
Soğuktan korunmak için kuytu bir köşede toplanırlar.
Vücut ısılarını birbirlerine aktararak ısınmaya çalışırlar.
Fakat her biri diğerine ne kadar yaklaşıp sokulursa, dikenleri bedenlerine batarak çok canlarını acıtır. Sonra dört bir yana dağılıp ayrışırlar.

Zaman ilerledikçe anlarlar ki,
soğuğun gazabı dikenlerinden daha acımasızdır.
Önlerinde iki seçenek vardır.
Ya dikenlerinin acılarını sinelerine çekip birbirlerine sarılıp ısınacaklar, ya da donacaklardır.

Tekrar birbirlerine yaklaşıp sokulmaya başlarlar. Fakat bu kez öncekinde olduğu gibi koşarak değil, daha yavaş ve emin adımlarla, daha temkinli, daha dikkatli hareket ederler. Dikenlerinin bedenlerine en az acı vereceği uzaklık kadar birbirlerine yaklaşıp dururlar.
Mesafelerini koruyarak dikenlerinden ve soğuktan kurtulurlar.

Şimdi itiraf zamanı ey eşref-i mahlukat!
daha temkinli, daha dikkatli,
daha yavaş ve emin adımlarla ilerleyip
mesafelerimizi koruyarak,
bir kirpi duyarlılığıyla hissedeceğimiz
sıcaklık ya da yakınlıkla,
ne derece ısıtır,
ya da kanatırız insanlığımızı?
Test etmeye değmez mi?