Tükendi
Ölümü çağırıyorumNe ellerimde güç kaldıTut diye uzatacakNe gönlümde bir toz zerresiSev diye avuçlarına dökecekGel diyemiyorumKal demekten yorulmuşkenGel diyemiyorumSen yine de bir ara gelBir akşam vaktiYahut zamanı sana kalsın